بخشی از کتاب

من که با دیدن قطار به یاد مسافرت می‌افتم، شما چطور؟

عصر بود داشتم مشق‌هایم را می‌نوشتم که تلفن زنگ زد؛ مامان گوشی را برداشت. دایی حسین بود. زنگ زده بود تا ما را برای عروسی دخترش دعوت کند، خیلی خوشحال بودم چون خانه دایی حسین مشهد بود و ما می‌توانستیم زیارت هم برویم. ظهر وقتی بابا آمد مامان موضوع را مطرح کرد و گفت: خیلی وقت است مشهد نرفته‌ایم اگر موافقی برویم.

بابا که در حال خوردن چایی بود گفت: اگر بلیط قطار گیرمان بیاید می‌رویم.

گفتم ان‌شاء‌الله گیر می‌آید….