بخشی از کتاب

مقدمه

توفیق نصیب که شود؟

امام حسن عسکری؟ع؟:
«همانا او (امام مهدی؟ع؟) غیبتی خواهد داشت که در آن کسی از هلاکت نجات نیابد، مگر آنکه خداوند او را بر امامت وی ثابت قدم بدارد و او را در دعا برای تعجیل فرجش موفق سازد».
دعا برای آن بزرگوار، موهبتی است که نصیب همه کس نمی‌شود و توفیقی است که روزی همه کس نگردد.
پس اگر مشغولی به دعا برای فرج، پیشانیت را به مهر نزدیک کن و شکر این نعمت بزرگ را بجای آور.

 

استغاثه کنید تا بیاید

امام باقر؟ع؟ فرمود:
«اگر روزی چشم باز کردید و امامتان را ندیدید استغاثه کنید به خداوند متعال که اگر این کار را کردید فرج حاصل می شود».
امام فرمود: استغاثه بزنید، زجه بزنید؛ پس دعای تنها خیلی فایده ندارد. باید از نبودن حضرت، دردمند شویم؛ دردمند که شدیم ناله خودش می‌آید.

 

۱۷۰ سال کم شد

خداوند به جهاتی بنی­ اسرائیل را عذاب فرمود به اینکه به مدت ۴۰۰ سال پیامبری برایشان نفرستد. ۲۳۰ سال گذشت، مردم دریافتند که بی وجود نبی، از برکت خبری نیست گردهم آمدند و تصمیم بر دعا گرفتند که نه دعای خشک و خالی بلکه ضجه زدند و گریه کردند، خداوند مهربان به خاطر فقط همین دعاها و خواستن‌ها از بقیه ۴۰۰ سال گذشت، همان سال نبی موعودشان آمد و آنها را از دست ظلم فرعونیان رهانید. ۱۷۰ سال با دعا کم شد. (خیلی حرف است). صادق آل محمد؟ع؟ فرمود: «شما هم همین­گونه‌اید اگر دعا کردید و گریه را همراهش نمودید فرج حاصل می‌شود؛ وگرنه، نه».