آیات مهدوی – آیه ۴۱ سوره کهف
الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَهُ الْأُمُورِ
موضوع: چشم مانداز حکومت مهدویی
«کسانى که اگر آنان را در زمین به قدرت رسانیم، نماز را برپا مىدارند و زکات مىدهند و [دیگران را] به خوبىها دعوت مىکنند و از بدىها باز مىدارند؛ و پایان همه امور براى خداست.»
نکته ها:
- امام محمدباقر فرمود: «این آیه، متعلق به آلمحمد: یعنى دوازده امام و شخص مهدى موعود و یاران اوست که خداوند آنان را در شرق و غرب جهان جاى دهد و دین اسلام را غالب گرداند و هر بدعت و باطلى را به وسیله او و یارانش محو کند؛ همانطور که سفیهان حق را از میان برده باشند و آنچنان عالم در آسایش به سر برد که اثری از ظلم در جایى دیده نشود».
- امر به معروف و نهى از منکر، به قدرت نیاز دارد. مَکَّنَّاهُمْ
- پیروزى مؤمنان، زمینه بندگى و تعاون مالى و فرهنگى را فراهم مىکند و غفلت و غرور را از بین مىبرد. إِنْ مَکَّنَّاهُمْ
- براى مؤمنان، تمام زمین یکسان است. آنان هر کجا که توان بیابند، هدف مقدس خود را پیاده مىکنند. فِی الْأَرْضِ
- رابطه با خدا و دستگیرى از محرومان و آگاهى دادن به جامعه و جلوگیرى از مفاسد، از هم جدا نیست. أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ …
- اقامه نماز و اداى زکات و امر به معروف و نهى از منکر از وظایف و کارهاى قطعى مسئولان حکومت اسلامى است. در این آیه آمده است: أَقامُوا نه «یقیمون».
- حاکمان مؤمن، هم در فکر ارتقاى روحى و رشد معنوى افراد تحت حکومت خود هستند و هم به دنبال رفاه و حل مشکلات اقتصادى و فقرزدایى و اصلاح جامعه. أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ…
- جامعهاى تحت حمایت خداوند است که ارزشهای محورىاش طبق ارزشهای قرآنی باشد.
- امر و نهى افراد، زمانى در جامعه مؤثر خواهد بود که هرکس ابتدا به وظایف فردى خود عمل کند. أَقامُوا الصَّلاهَ … أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ
- اقامه نماز، به قدرت و امکانات نیاز دارد. إِنْ مَکَّنَّاهُمْ … أَقامُوا الصَّلاهَ
- زکات، همتاى ناگسستنى نماز است. أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ
- باید بدانیم که حکومت امام زمان۴، استمرار حکومت علوى و با همان خصوصیات و اهداف است. این ویژگیها و اهداف عبارتاند از:
ـ عدالت. مشخصه حکومت امام زمان این است: «یَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً» هدف همه انبیا اجرای عدالت بوده است.
ـ امنیت. در زمان امام زمان یک زن از منطقه‌ای به منطقه‌ای دوردست مىرود، بدون آنکه دغدغه و دلهرهای داشته باشد.
ـ رشد عقلانی در روایات آمده است: «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ کَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُمْ وقتی امام بیاید، دستى روى سر مردم میکشد و مردم رشد عقلى پیدا مىکنند.
ـ اقامه نماز. در همین آیه آمده است: الّذین ان مکنّاهم فى الارض اقاموا الصلوه
ـ احیای زکات. در ادامه آیه آمده است: وَ آتَوُا الزَّکاهَ طبق روایات، حضرت مهدی مانعالزکات را میکشد. امام صادق فرمود: «…و مانع الزکاه یضرب رقبته».
ـ امر به معروف و نهی از منکر. در همین آیه آمده است: وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ
ـ احیای فرهنگ قرآن. اولین اقدام حضرت پس از استقرار حکومت، تشکیل کلاس قرآن است: «السلام علیک یا تالی کتاب الله و ترجمانه».
ـ آبادى شهرها و روستاها. امام باقر درباره عصر ظهور فرمود: «لا یبقی فی الارض خراب إلا قد عمر».
ـ شکوفایی علم و دانش. طبق سخنی از امام صادق، علم ۲۷ حرف دارد و ۲۵ حرف آن در زمان حضرت مهدی۴ کشف خواهد شد.
ـ محو فقر. مفضل بنعمر از حضرت صادق روایت کرده است: «هنگامى که قائم ما قیام کند… زمین گنجهاى خود را ظاهر می‌سازد و مردم آنها را به روى زمین مشاهده می‌کنند. آنان از هم مىپرسند که افراد فقیر و مستحق کجا هستند تا زکات و صدقات خود را به آنان برسانند؛ زیرا در زمان او، مردم همگی غنی میشوند و مستحقی برای صدقات پیدا نمیشود».
ـ شایستهسالاری در عزل و نصب. حضرت مهدی۴ به صورت عملی به این سفارش حضرت علی عمل خواهد نمود که فرمود: «کارمندانت را از میان اهل پرهیزگارى و دانش و سیاست برگزین و از بین آنان نیز مردم آزموده و باحیا که از خاندانهاى صالح و سابقهدار هستند را مدنظر قرار بده که اینان اخلاقى بزرگوارانهتر و آبرومندتر و آزمندیهایى کمتر و عاقبتنگریهاى بیشتر از دیگران دارند».
ـ سازشناپذیری. حضرت مهدی۴ فرمود: «إِنَّهُ لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ مِنْ آبَائِی إِلَّا وَ قَدْ وَقَعَتْ فِی عُنُقِهِ بَیْعَهٌ لِطَاغِیَهِ زَمَانِهِ وَ إِنِّی أَخْرُجُ حِینَ أَخْرُجُ وَ لَا بَیْعَهَ لِأَحَدٍ مِنَ الطَّوَاغِیتِ فِی عُنُقِی؛ بر گردن همه پدرانم بیعت سرکشان زمانه بود، اما من وقتى خروج نمایم، بیعت هیچ سرکشى بر گردنم نخواهد بود».
ـ انتقادپذیری. آن امام همچون پدر بزرگوارش حضرت علی است که فرمود: «لا تُکَلِّمُونِی بِمَا تُکَلَّمُ بِهِ الْجَبَابِرَهُ؛ با من بدانگونه که با زورگویان سخن می‌گویید، صحبت نکنید». ایشان انتقاد منتقدان را خواهد شنید.
ـ حقمحوری. امام زمان کسی است که بر مبنای حق، حکومت خواهد نمود و حتی در زمان تولد، این آیه بر بازوانش بسته شده بود: جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً «حق آمد و باطل رفت، همانا باطل رفتنى است».
ـ مهربانی با مردم و سختگیری بر کارگزاران. در وصف سیره حکومتی حضرت مهدی آمده است که ایشان با مردم، مهربان و با کارگزارانش، سخت‌گیر خواهد بود.
خلاصه آنکه حفظ دین از بدعتها و شبهات و اقامه حدود و همه آنچه که یک حکومت الهی باید داشته باشد، در حکومت امام زمان در حد کمال وجود خواهد داشت.