بخشی از کتاب

تمام فراز و نشیب دوران زندگی، سه مرحله است: «کودکی، جوانی، پیری». جوانی منزل قدرت و قوت است که دو طرف آن را ضعف و ناتوانی احاطه کرده است؛ بنابراین، بهار عمر، جوانی است. هر فردی در پیمودن راه زندگی و طی کردن پستی‌ها و بلندی‌های آن، مانند کوه‌نوردی است که یک روز دامنه فراز را می‌پیماید تا خود را به مرتفع‌ترین قله کوه برساند و روز دیگر از دامنه نشیب عبور می‌کند تا به آخرین نقطه نزولی برسد.

هنگام پیمودن دامنه فراز، هر روز که بر وی می‌گذرد، چشم‌اندازش وسیع‌تر می شود و نقاط تماشایی را بیشتر می‌بیند. وقتی به قله کوه قدم می‌گذارد، به همه‌جا تسلط می‌یابد و عالی‌ترین مناظر را مشاهده می‌کند؛ برعکس، هنگام پیمودن راه نشیب، هر روز که بر او می‌گذرد، چشم‌اندازش محدود‌تر می‌شود و نقاط تماشایی، یکی پس از دیگری پنهان می‌گردد.