بخشی از کتاب

مقدمه

ظهور منجی، وعده‌ای آسمانی است که در کتب دینی مطرح شده [۱]و منشور الهی دین عزیز اسلام به آن توجه و عنایت ویژه دارد. این کتاب الهی وارثان زمین را مؤمنان و صالحان معرفی می‌کند[۲] و مکتب اهل بیت؟عهم؟ هم توصیه می‌کند که نباید این وعده‌ی الهی را به عنوان واقعه‌ای دور از دسترس دانست؛ بلکه همواره تأکید کرده که خود را در چند قدمی آن دیده و امیدوار باشیم که در زمان حیات ما،تحقق این وعده‌ی خدا، عملی شود.[۳] همچنین در قرآن کریم بحث یاری خداوند متعال مطرح شده است. آنجا که می‌فرماید:

Gیَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْF ؛[۴]

اى کسانى که ایمان آورده‌اید اگر خدا را یارى کنید یاریتان مى ‏کند و گام‌هایتان را استوار مى دارد.

Gوَلَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ F؛

و قطعا خدا به کسى که [دین] او را یارى مى‌کند یارى مى‏‌دهد. [۵]

در این آیات منظور از یاری خدا، یاری دین خداست و تلاش برای اقامه‌ی دین و فراگیری مذهب حق و گسترش عبودیت، یاری خدای سبحان محسوب می‌شود. برای یاری دین، چاره‌ای جز یاری متولیِّ دین نداریم که در زمان ما، امام زمان؟عج؟ عهده‌دار این مسئولیت بزرگ است. اگر در مسیر یاری او قرار گرفتیم.همان یاری خدا را اجابت کرده‌ایم.

خداوند متعال در سوره‌ی هود یاری‌کنندگان ولیِّ خود را «مؤمن»[۶]و در سوره حشر آن‌ها را از گروه «صادقین»[۷] دانسته است؛ اما اوج بحث یاری ولیِّ خدا در قرآن کریم، درخواست حضرت عیسی؟ع؟ برای یاری خویش است که گروهی به نام حواریون به آن پاسخ مثبت می‌دهند و خداوند یاری این چند نفر را به رخ همه‌ی انسان‌ها کشیده و می‌فرماید :

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید یاران خدا باشید همان گونه که عیسى‏ بن‏مریم به حواریون گفت ‏یاران من در راه خدا چه کسانى‏‌اند حواریون گفتند ما یاران خداییم.[۸]

[۱]. Gوَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ F؛ و در حقیقت در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد؛ سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.

[۲]. Gوَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ… F؛ خدا به کسانى از شما که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏اند وعده داده است که حتما آنان را در این سرزمین جانشین [خود] قرار دهد همان گونه که کسانى را که پیش از آنان بودند جانشین [خود] قرار داد؛ سوره نور، آیه ۵۵.

[۳].«قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ؟ع؟…تَوَقَّعُوا اَلْفَرَجَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً»؛امام صادق؟ع؟ فرمودند:… صبح و شام توقع فرج داشته باشند؛ الغیبه للطوسی،ترجمه عزیزی،ج ۱ ،ص۷۷۰، ح ۴۶۹.«إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً وَ نَرَاهُ قَرِیباً»؛زیرا آنان [عذاب] را دور مى ‏بینند و [ما] نزدیکش مى ‏بینیم؛ دعای عهد.

[۴].  سوره محمد، آیه ۷.

[۵]. سوره حج، آیه ۴۰.

[۶]. سوره هود، آیات ۲۹ و ۳۰.

[۷]. سوره حشر، آیه ۸.

G.[8]یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ کَمَا قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ لِلْحَوَارِیِّینَ مَنْ أَنْصَارِی إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِF؛ سوره صف، آیه ۱۴.