اخبارکرمانگفتگوها

بیست و چهارم ذی الحجه و اثبات ولایت امیرالمؤمنین (ع) بر اساس آیات قرآن

به گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج) کرمان، کارشناس مهدویت و استاد حوزه و دانشگاه در خصوص مباهله و نعمت امامت و ولایت مصاحبه کرد.

ماه ذی‌الحجه یکی از مهمترین و پربرکت‌‌ترین ماه‌هایی است که خداوند با نعمت ولایت و امامت نعمت خود را برانسان کامل می‌کند. در این ماه رویدادهای متعددی رخ داده که دلالت بر امامت و ولایت دارد. طیبه توکلی‌حامد، استاد حوزه و دانشگاه فرهنگیان کرمان هشت اتفاق این ماه را بررسی کرد. امروز و به‌مناسبت بیست‌وچهارمین روز از این ماه پربرکت که همزمان است با سالروز نزول سه آیه ولایت، تطهیر و مباهله، به باقی رویدادهای ماه ذی‌الحجه که دلالت بر امامت و ولایت دارد پرداخته می‌شود.

نهمین اتفاق در تقویم و روزشمار ماه ذی‌الحجه که دال بر امامت و ولایت دارد بیست‌و‌چهارم این ماه است. در این روز رویدادهای مهمی رخ داده که نخستین آن نزول آیه ولایت است. امام علی(ع) در حجهالوداع در چنین روزی به جانب کعبه رفت و در آنجا مشغول نماز خواندن شد، در آن هنگام مستمندی از راه رسید و از مردم درخواست کمک می‌کرد و چون به حضرت رسید آن حضرت در حالت رکوع انگشتر خود را به او بخشید و در این هنگام آیه ۵۵ سوره مائده نازل شد، «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاهَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَهُمْ رَاکِعُونَ: ولیّ امر و یاور شما تنها خدا و رسول و مؤمنانی خواهند بود که نماز به پا داشته و به فقرا در حال رکوع زکات می‌دهند.»

پیامبر(ص) بعد از نزول آیه ولایت تکبیر گفت و فرمود: برویم ببینیم این آیه در وصف چه کسی است؟ وقتی وارد مسجدالحرام شد، فرد مستمندی را دیدند و از او پرسیدند از کجا می‌آیی؟ گفت: از نزد آن مرد نمازگزار می‌آیم که حلقه انگشتری خود را در حال رکوع به من بخشید، پیامبر تکبیر دوم را گفت و نزد علی(ع) رفت و شرح واقعه را از امام علی(ع) پرسید. این فضیلت دیگری برای امام علی(ع) است که در قرآن آمده و خداوند با بهترین شیوه معرفی افراد که وصف است علی(ع) را معرفی کرد که زمینه جانشینی رسول خدا(ص) فراهم شود و بعد از رحلت پیامبر، امت اسلام بدون رهبر و پیشوا نباشد. (کتاب مسارالشیعه فی مختصر تواریخ الشیعه، شیخ مفید، صفحه ۲۳).

دومین رویداد بیست‌و‌چهارم ماه ذی‌الحجه نزول آیه مباهله و مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران است. وقتی مسیحیان نجران از روی لجاجت و عناد سخن پیامبر(ص) را درباره یگانگی آفریدگار و شخصیت حضرت عیسی(ع) نپذیرفتند، خداوند به پیامبر(ص) دستور داد که آنها را برای نفرین بر ضد یکدیگر بخواند و هر دو گروه در برابر هم بایستند و از خدا بخواهند که هر کسی در این موضوع دروغگو است خداوند بر او غضب کند و در این هنگام آیه ۶۱ سوره آل‌عمران نازل شد، «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ: پس هر کس با تو درباره عیسی در مقام مجادله برآید بعد از آنکه به احوال او آگاهی یافتی، بگو: بیایید ما و شما فرزندان و زنان و کسانی را که به منزله خودمان هستند بخوانیم، سپس به مباهله برخیزیم (در حق یکدیگر نفرین کنیم) تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.»

مسیحیان زودتر در مقر بیرون از مدینه اجتماع کردند اما وقتی دیدند که پیامبر(ص) در حالی می‌آید که امام حسین(ع) را در آغوش داشت و دست امام حسن(ع) را گرفته بود و حضرت فاطمه(س) و امام علی(ع) پشت سر حضرت حرکت می‌کردند، از مباهله انصراف داده و پیشنهاد مصالحه دادند و احساس خطر کرده به یاران خود گفتند: از مباهله منصرف شوید و الا هیچکس از مسیحیان در روی زمین باقی نخواهد ماند. (کتاب وقایع الایام، شیخ عباس قمی)

سومین رویداد بیست‌و‌چهارم ماه ذی‌الحجه نزول آیه تطهیر است. قبل از مباهله رسول خدا(ص) عبا بر دوش گرفت و امام علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) زیر عبا آمدند و گفت: پروردگارا هر امتی را اهل بیتی بوده که مخصوص‌ترین خلق خدا به او بوده‌اند، خداوندا اینها اهل‌بیت من هستند، پس از ایشان برطرف کن شک و گناه را و پاک کن ایشان را پاک کردنی. پس آیه تطهیر (آیه ۳۳ سوره احزاب) نازل شد: «إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا: خدا چنین می‌خواهد که هر رجس و آلایشی را از شما خانواده (نبوت) ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند.» سپس پیامبر(ص) با اهل بیتش برای مباهله رفتند. (کتاب تفسیر الکشاف، زمخشری، جلد ۱، صفحه ۳۶۹).پیامبر(ص) برای اثبات این امر که آیه تطهیر مربوط به اهل‌بیت است، چندین ماه از درب خانه امام علی(ع) رد می‌شد و می‌ایستاد و این آیه را تلاوت می‌کرد تا مردم متوجه شوند که آیه تطهیر در شأن اهل‌بیت پیامبر(ص) است.

دهمین اتفاق در تقویم و روزشمار ماه ذی‌الحجه که دال بر امامت و ولایت دارد نزول سوره انسان در روز بیست‌و‌پنجم این ماه است. امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در کودکی بیمار شدند، پیامبر به امام علی‌(ع) فرمود برای شفای آنها نذری کن، زودتر خوب می‌شوند. امام(ع) نذر کرد سه روز روزه شکر بگیرد، حضرت فاطمه(س) و فضه هم نذر کردند، چند روزی نگذشت که شفا پیدا کردند. در آن زمان اوضاع اقتصادی اکثر مسلمان‌ها خوب نبود، حضرت فاطمه(س) مقداری پشم ریسید و از فروش آن و دریافت اجرت آن، سه من جو خرید با آن نان پخت و آن را سه قسمت کرد برای سه افطار. افطار اول مستمند و بیچاره‌ای از راه رسید و همگی سهمیه نان خود را به بیچاره دادند و با آب افطار کردند. روز دوم یتیمی آمد و درخواست غذا کرد و سهمیه نان را به فقیر دادند و با آب افطار کردند. روز سوم محتاجی و اسیری آمد و درخواست غذا کرد و سهمیه نان خود را به اسیر دادند و با آب افطار کردند.

روز چهارم امام علی(ع) دست فرزندانش را گرفت نزد پیامبر(ص) رفت در حالی که آنها می‌لرزیدند، پیامبر(ص) گفت: چه شده است؟ امام علی(ع) جریان را تعریف کرد. پیامبر(ص) نزد فاطمه(س) رفت دید در محراب است و رنگش زرد و چشمانش گود شده و بی‌حال است. پیامبر(ص) رو به خدا کرد و گفت: ای خدا اهل‌بیت من از گرسنگی دارند می‌میرند، جبرئیل گفت: ای پیامبر خدا به اهل بیت تو عنایت کرده، بنگر. خداوند سوره انسان را در شأن فداکاری اهل‌بیت تو نازل کرده است و سوره انسان نازل شد به آیات ۸ و ۹ سوره انسان توجه نمایید: «وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا: و هم بر دوستی او (یعنی خدا) به فقیر و طفل یتیم و اسیر طعام می‌دهند.» «إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُورًا: و گویند ما فقط برای رضای خدا به شما طعام می‌دهیم و از شما هیچ پاداش و سپاسی هم نمی‌طلبیم.» (کتاب مسارالشیعه فی مختصر تواریخ الشیعه، شیخ مفید، صفحه ۲۳).

فضائل امام علی(ع) بسیار زیاد است و توصیه می‌شود کتاب علی از زبان علی تألیف محمد محمدیان را مطالعه کنید که در مورد زندگی و زمانه امام علی(ع) از زبان خود ایشان است. جوان‌ها این کتاب را مطالعه کنند از نظر روحی و فکری تحت تأثیر شخصیت امام علی(ع) قرار می‌گیرند و هرچه از مظلومیت و محبت علی(ع) شنیده‌اید، خواهند دید و چشید. زیرا اثر کلام حضرت واقعاً عجیب است به‌ویژه کلماتی که امام درباره خودشان فرموده‌اند.

در زمان فعلی که در دوران غیبت امام زمان(عج) هستیم، باید از اتفاقاتی که در زمان امام علی(ع) رخ داده، پند بگیریم تا بتوانیم به بهترین شکل از نعمت امامت و ولایت و فیض وجودی امامان مخصوصا امام زمان(عجل) بهره‌مند شویم. همانگونه که پیامبر گرامی اسلام می‌فرماید: «أَغفَلُ النّاس مَن لَم یَتَّعِظ بِتَغَیُّرِ الدُّنیا مِن حالٍ إِلی حال: غافل‌ترین مردم آن کسی است که از این تغییرات و تبدّلاتی که در عالم وجود و در میان انسان‌ها بالخصوص به وجود می‌آید موعظه نگیرد، پند نگیرد، این شخص غافل است. چون پُر است این دنیا از موجبات پند.» (کتاب الامالی، شیخ صدوق، صفحه ۷۲).

رهبر معظم انقلاب در ابتدای جلسات درس خارج فقه خود، به شرح این حدیث اخلاقی می‌پردازند و به آیه ۴۵ سوره ابراهیم اشاره می‌کنند، وَ سَکَنتُم فی مَسَاکِنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُم. این آیات کریمه‌ قرآن به کسانی که به دولت و مقامی رسیدند تذکر می‌دهد که اینجایی که شما امروز نشسته‌اید، قبل از شما یک عده‌ دیگری نشسته بودند، آنها رفتند، شما آمدید. این تبدّل حالات است. انسان باید از این تغییر مسیر تاریخ بشر، بالا رفتن‌ها و پایین آمدن‌ها در عالم پند بگیرد. پند هم انواع و اقسامی دارد؛ یعنی فقط این نیست که انسان احساس کند که این نعمت زوال‌پذیر است (این یکی از پندها است) اگر من و شما امروز نعمتی داریم، دیگرانی هم قبل از ما بودند که این نعمت را داشتند و از آنها گرفته شد. در سطح دنیا هم همین‌‌گونه است؛ از من و شما هم این نعمت ممکن است گرفته بشود؛ تصور نکنیم این نعمت ابدی است، تصور نکنیم امضاشده و تضمین‌شده و قطعی است؛ این نعمت را بایستی با شکر الهی و ادای وظیفه‌ نعمت حفظ کرد.

در پایان از مردم ایران می‌خواهیم برای سربلندی کشور عزیزمان ایران به وظیفه خود عمل کرده و در روز جمعه ۱۵ تیرماه در مرحله دوم انتخابات شرکت کنند و با کلید واژه‌هایی که بیشترین تکرار مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) از ویژگی‌های نامزد اصلح در طول ۲۸ سال گذشته بوده، فرد اصلح را انتخاب کنند تا فرد منتخب به خوبی بتواند به وظیفه خود عمل کند، ادامه دهنده راه شهیدجمهور، آیت‌الله رئیسی باشد و دولت مهدوی را تشکیل دهد تا زمینه‌ساز ظهور حضرت مهدی(عج) شود.

مقام معظم رهبری در بیانات متعدد خود ۳۳ مرتبه مدیریت اجرایی قوی، ۳۰ مرتبه شیوه تبلیغات صحیح، ۲۸ مرتبه پایبندی به مبانی، ۲۱ مرتبه خستگی ناپذیر و جهادی، ۲۰ مرتبه صمیمی و خدمتگزار مردم، ۱۹ مرتبه استکبار ستیز و شجاع، ۱۸ مرتبه، دارای ایمان و تقوا و توکل، ۱۶ مرتبه پرهیز از بداخلاقی انتخاباتی، ۱۵ مرتبه شناخت نیاز و درد جامعه، ۱۱ مرتبه دارای تدبیر بصیرت و برنامه، ۱۱ مرتبه مبارزه با بی‌عدالتی، ۱۱ مرتبه توجه به آرمان‌ها و پیشرفت کشور، ۱۰ مرتبه ساده زیستی و غیر اشرافی، ٧ مرتبه التزام به قانون، ۶ مرتبه نگاه به داخل و اقتصاد مقاومتی، ۵ مرتبه دوری از فساد، امانت‌داری، ۵ مرتبه توجه به نظرات و توانایی مردم و ٢ مرتبه صادق و روراست بودن را از ویژگی‌های یک رئیس جمهور برشمرده‌اند.

از خداوند متعال درخواست داریم برای آینده کشور عزیزمان ایران تشکیل دولت کریمه را با انتخاب اصلح مردم برای ما رقم بزند. همانگونه که در دعای افتتاح می‌خوانیم «اللَّهُمَّ اِنّاَ نَرغَبُ اِلَیکَ فِی دَولَهٍ کَریمَهٍ تعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ، وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ: بار الها به سوی تو مشتاقیم برای یافتن دولت کریمه امام زمان، دولت کریمه امام زمانی را می‌خواهیم که اسلام را با آن عزیز کنى و نفاق را به وسیله آن خوار سازى.»

منبع: خبرگزاری ایکنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا