به گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) استان کردستان، در تاریخ امامت شیعه، امام حسن عسکری(ع) جایگاهی بی‌بدیل دارد؛ نه فقط به‌عنوان یازدهمین امام، بلکه به‌عنوان پدر آخرین حجت الهی، حضرت مهدی(عج)، و معمار دوران غیبت. میلاد ایشان فرصتی است برای تأمل در نقش تاریخی و الهی امامی که در سخت‌ترین شرایط سیاسی و امنیتی، مسیر امامت را برای فرزندش هموار ساخت.
عصر اختناق و تدبیر امام
امام حسن عسکر (ع) در دوران حکومت عباسیان، تحت شدیدترین نظارت‌ها و محدودیت‌ها قرار داشت. خلیفه وقت، با آگاهی از پیشگویی‌های پیامبر اسلام(ص) درباره ظهور مهدی موعود از نسل امام عسکری، تمام تلاش خود را برای کنترل و حتی نابودی این سلسله به‌کار گرفت. امام عسکری (ع) با درایت و سکوتی راهبردی، نه‌تنها از جان فرزندش محافظت کرد، بلکه شبکه‌ای از یاران خاص را برای دوران غیبت تربیت نمود.
تربیت نخبگان برای دوران غیبت
امام عسکری(ع) با محدودیت ارتباط مستقیم با شیعیان، از طریق نامه‌نگاری، وکلای خاص و تربیت فقهاء برجسته مانند عثمان بن سعید، زمینه‌ساز شکل‌گیری نظام نیابت شد. این نظام بعدها در دوران غیبت صغری به‌عنوان تنها راه ارتباطی با امام زمان(عج) عمل کرد.
معرفی حضرت مهدی(عج)
در چندین روایت، امام عسکری(ع) به صراحت از فرزندش به‌عنوان «خلف صالح» و «قائم آل محمد» یاد کرده و او را حجت خدا بر زمین معرفی نموده است. در یکی از مهم‌ترین اقدامات، امام فرزندش را به جمعی از یاران خاص نشان داد تا حجت الهی پس از خود را اثبات کند.
آمادگی برای غیبت
امام حسن عسکری(ع) با ایجاد فضای انتظار، آموزش صبر، و تأکید بر رجوع به فقهای دین‌دار، جامعه شیعه را برای پذیرش غیبت آماده ساخت. این آمادگی نه‌تنها مانع از فروپاشی اعتقادی شیعه شد، بلکه زمینه‌ساز استمرار ولایت در قالب نیابت عامه گردید.
امام حسن عسکری(ع) را باید معمار دوران غیبت دانست؛ امامی که با تدبیر، تربیت، و تبیین، راه را برای آخرین حجت الهی هموار ساخت. میلاد ایشان یادآور این حقیقت است که ظهور حضرت مهدی(عج) نه یک اتفاق ناگهانی، بلکه نتیجه قرن‌ها هدایت، برنامه‌ریزی و فداکاری امامان معصوم است.
جواد عبداله زاده / روابط عمومی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) استان کردستان