به گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) استان کرمان، طیبه توکلی‌حامد، استاد حوزه و دانشگاه فرهنگیان کرمان در خصوص دهه امامت و ولایت و عید غدیر، با بیان اینکه غدیر آغازی نو از امتداد سبز امامت امام علی(ع) تا امامت امام مهدی(عج) است، گفت: ماه ذی‌الحجه ماه امامت و ولایت است زیرا رویدادهای بسیار مهمی در این ماه رخ داده که دلالت بر امامت و ولایت می‌کند.
وی افزود: تقویم و روزشمار ماه ذی‌الحجه دال بر این مطلب بوده و بسیاری فضائل امام علی(ع) در این ماه رخ داده است. در روز عید غدیر نه تنها امام علی(ع) به امامت منصوب شد بلکه امامت سایر ائمه(ع) هم ثابت شده و حتی پیامبر(ص) پس از معرفی نخستین جانشین ولایت، آخرین جانشین خود را نیز معرفی می‌کند و در مورد امام مهدی(ع) هم نکاتی را مطرح کرده‌اند.
این مبلغ بین‌الملل مهدویت با بیان اینکه ولایت یکی از مباحث کلیدی، اصول دین و شیرازه دین است که تمام خوبی‌ها را حفظ می‌کند و اگر ولایت نباشد سایر خوبی‌ها محقق نخواهد شد به تشریح روزشمار و تقویم ماه ذی‌الحجه که دال بر امامت و ولایت می‌کند پرداخت.
نخستین اتفاق، نهم ذی‌الحجه سال دوم هجری قمری (روز عرفه) است که در این روز ماجرای سد الابواب پیش آمد. پیامبر(ص) پس از هجرت به مدینه منوره و تشکیل نظام اسلامی، اقدام به ساختن مسجدی کرد تا پایگاه و محل گردهمایی و عبادت مسلمانان باشد. مهاجران مسجد را محل خوابگاه خود کردند پیامبر(ص) به دلیل حفظ شئونات اسلامی و احترام به اماکن مقدسه آنها را امر کرد که خانه‌هایی بسازند و از مسجد بیرون روند؛ آنها نیز خانه‌هایی ساختند اما یک درب به مسجد باز گذاشتند که رفت و آمد به مسجد بهتر شود، از این وضعیت مدت چندانی نگذشته بود که جبرئیل امین به رسول خدا وحی کرد که خداوند می‌خواهد مسجد پاک و نظیف باشد و رفت و آمد مسلمانان در آن در حال پاکی و طهارت باشد. بدین جهت تمام درب‌هایی که به آن گشوده شده باید بسته شود به جز درب خانه علی(ع) که از این امر مستثناست. پیامبر(ص) این خبر را به مردم اعلام کرد و فرمود به خداوند سوگند من بسته شدن درهای شما و باز بودن در خانه علی را فرمان ندادم بلکه این فرمان خداست که درب خانه من و نفس من که علی است به سوی مسجد باز باشد. (کتاب شرح الاخبار فی فضائل الائمه اطهار(ع)، ابوحنیفه نعمان بن محمد تمیمی، جلد ۲، صفحه ۱۸۰ ،حدیث ۵۲۰).
دومین اتفاق در تقویم و روزشمار ماه ذی‌الحجه که دال بر امامت و ولایت می‌کند، دهم این ماه و مصادف با عید سعید قربان است. امام صادق(ع) فرمود یکی از مواردی که پیامبر(ص) حدیث ثقلین را بیان کرد در منا و در روز عید قربان بود که فرمود: «إنّی تارِکٌ فِیکُمُ الثقلَیْن کتابَ اللّٰه وَ عِتْرَتی أَهلَ بَیتی ما إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِما لَنْ تَضِلُّوا أَبَداً وَ إِنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا حَتّى یَرِدا عَلَىَّ الحَوْضَ: دو یادگار در بین شماها و دیعه می‌گذارم کتاب خدا و اهل‌بیتم را تا وقتی که به این دو تمسک جویید هرگز گمراه نخواهید شد و این دو هیچگاه از هم جدا نمی‌شوند تا کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.»(کتاب الإرشاد فی معرفه حجج الله على العباد، شیخ مفید، جلد۱، صفحه ۲۳۳).
سومین اتفاق در تقویم و روزشمار ماه ذی‌الحجه که دال بر امامت و ولایت می‌کند، دوازدهم این ماه و سپردن ودایع الهی از دست پیامبر(ص) به امام علی(ع) است که این ودایع دست به دست از پیامبری به پیامبر بعدی سپرده می‌شدند و شامل پیراهن حضرت یوسف(ع)، عصای حضرت موسی(ع) و پیامبران بنی اسرائیل، انگشتر حضرت سلیمان(ع)، دانش و غیب الهی می‌شود. پیامبر(ص) در حجهالوداع این ودایع را به امام علی(ع) سپردند که مهمترین آنها انتقال علم نبوی به علی(ع) بود همانگونه که پیامبر(ص) می‌فرماید: «أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها، فَمَن أرادَ العِلمَ فَلیَأتِ البابَ: من شهر دانشم و علی، دروازه آن است. آنکه دانش می‌خواهد، باید از [این] دروازه درآید.» (کتاب صحیفه الإمام الرضا(ع)، علاء‌الدین حجازی، صفحه ۱۲۳ ،حدیث۸۲)
چهارمین اتفاق در تقویم و روزشمار ماه ذی‌الحجه سیزدهم یا چهاردهم ماه است که در این روز لقب امیرالمؤمنین به امام علی(ع) داده شد. پیامبر(ص) می‌فرماید: «آنگاه که شبانه به آسمان برده شدم و میان من و پروردگارم فاصله‌ای جز به اندازه دو سر کمان یا کمتر از آن نبود، پروردگارم آنچه که باید به من وحی کند وحی کرد و سپس فرمود: ای محمد به علی‌بن‌ابی‌طالب، امیر مؤمنان سلام برسان که پیش از او هیچکس را به این نام ننامیده‌ام و پس از او نیز کسی را به این نام نمی‌نامم.» (کتاب بحارالانوار، علامه مجلسی، جلد ۳۸ ،صفحه ۲۲۴)
روزی علی(ع) به پیامبر فرمود: صدایی را می‌شنوم اما کسی را نمی‌بینم، پیامبر فرمود: جبرئیل بود که می‌فرمود السلام علیک یا امیرالمؤمنین. از این روایت مشخص می‌شود که حتی علی(ع) ولایت بر ملائکه هم دارد زیرا جبرئیل ایشان را به لقب امیرالمؤمنین سلام دادند.
پنجمین اتفاق در تقویم و روزشمار که دال بر امامت و ولایت می‌کند، پانزدهم ماه ذی‌الحجه سال ۲۱۲ هجری قمری و ولادت امام هادی(ع) است که ایشان در حدیثی می‌فرماید: «إنَّ لِشیعَتِنا بِوِلایَتِنا لَعِصْمَهٌ، لَوْ سَلَکُوا بِها فِی لُجَّهِ الْبِحارِ الْغامِرَهِ: همانا ولایت ما اهل‌بیت برای شیعیان و دوستانمان پناهگاه امنی می‌باشد که چنانچه در همه امور به آن تمسّک جویند، بر تمام مشکلات (مادی و معنوی) فایق آیند.» (کتاب بحارالأنوار، علامه مجلسی، جلد ۵۰، صفحه ۲۱۵)
دو زیارت که منشور ولایت و امامت هستند یکی زیارت جامعه کبیره و دیگری زیارت غدیریه است که هر دو از امام هادی(ع)نقل شده‌اند. در روایتی نقل شده است که موسی‌بن‌عبدالله نخعی به امام هادی(ع) عرض کرد: یابن رسول‌الله من را زیارتی بیاموز که کامل باشد تا اینکه هرگاه خواستم یکی از شما را زیارت کنم آن را بخوانم، امام زیارت جامعه کبیره را قرائت فرمود: السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ یَا أَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَهِ وَ مُخْتَلَفَ الْمَلاَئِکَهِ وَ مَهْبِطَ الْوَحْیِ وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَهِ…، سلام بر شما اى خاندان نبوت و موضع ودایع رسالت و محل نزول ملائک و هبوط انوار وحى خدا و معدن رحمت حق…(کتاب من لا یحضر الفقیه، شیخ صدوق). در این زیارت پاکی اخلاق، جان، کناره‌گیری از گناهان و… همه به یمن وجود مبارک ائمه(ع) است.
ششمین اتفاق هفدهم ذی‌الحجه سال ۱۰ هجری قمری و نزول آیه محبت (آیه ۹۶ سوره مریم) است که دال بر امامت و ولایت دارد. در حجهالوداع پیامبر(ص) بعد از نماز ظهر و در پایان نماز با صدای بلند به گونه‌ای که مردم می‌شنیدند در حقِ علی این گونه دعا کرد: «اللّهُمَ هَب لِعَلِیٍ المَوَدَّهَ فی صُدورِ المُؤمِنینَ، وَالهَیبَهَ وَالعَظَمَهَ فی صُدورِ المُنافِقینَ: پروردگارا! براى علی در دل مؤمنان محبّتى و در دل منافقان، هیبت و عظمت او را قرار ده.» بعد به امام علی(ع) فرمود دعا کن، و ایشان سه بار دعا کردند «اللهم اجعل لی فی قلوب المومنین وُدا: خدایا محبت و دوستی مرا در قلوب مومنین قرار ده» و پیامبر(ص) آمین گفتند و آیه ۹۶ سوره مریم نازل شد: «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا: همانا کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‌اند به زودى خداى رحمان براى آنها محبّتى (در دلها) قرار مى‌دهد.» و ولایت امام علی(ع) همان ود و محبت است. (کتاب بحارالانوار، علامه مجلسی، جلد ۳۵، صفحه ۳۵۳).
هفتمین اتفاق، هجدهم ذی‌الحجه سال ۱۰ هجری قمری و مصادف با عید سعید غدیر خم و روز بسیار مبارک و با میمنتی است که دو جنبه دارد، یکی نصب امام علی(ع) به‌عنوان جانشین پیامبر(ص) و دیگری مسئله امامت. در روز هجدهم ذی‌الحجه رویدادهای مهمی اتفاق افتاد که نخستین رویداد نصب امام علی(ع) از جانب پیامبر(ص) به فرمان خداوند متعال است.
دومین رویداد، عیدالادیان است و فقط عیدالمسلمین نیست، زیرا تمام انبیای الهی در این روز به ایشان وحی شده است که جانشینان خودشان را معرفی نمایند، یوشع بن نون توسط حضرت موسی(ع)، آصف بن برخیا توسط حضرت سلیمان(ع)، شمعون صفا توسط حضرت عیسی(ع) و امام علی(ع) توسط پیامبر(ص) به عنوان جانشین معرفی شدند.
سومین رویداد در هجدهم ذی‌الحجه این است که پس از نصب امام علی(ع) به خلافت این خبر به گوش نعمان‌بن‌حارث رسید و آمد نزد پیامبر(ص) و گفت: ای محمد ما را امر کردی از جانب خدا که به وحدانیت خدا و اینکه شما رسول خدایی شهادت دهیم این کار را کردیم، ما را امر کردی پنج نوبت نماز، روزه، زکات و غیره را انجام دهیم و ما این کارها را انجام دادیم، حال به این راضی نشدی و آنکه بازوان پسر عمویت را بالا برده و او را بر ما برتری دادی و گفتی: «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ» آیا این مطلب را از جانب خودت گفتی یا از جانب خداوند متعال؟ پیامبر(ص) فرمود: قسم به کسی که جز او خدایی نیست این سخن خداست، نعمان پشت به پیامبر کرد و رفت به طرف راحله و شترش و می‌گفت: خدایا اگر سخن محمد راست است بر من سنگی از آسمان ببار یا عذابی دردناک بر من بفرست، او هنوز به شتر خود نرسیده بود که خداوند بر او سنگی فرو فرستاد که بر سر او خورد و به قتل رسید. در این هنگام آیه اول سوره معارج نازل شد «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ: سائلی از عذاب قیامت که وقوعش حتمی است (از رسول) پرسید».
چهارمین رویداد هجدهم ذی‌الحجه این است که در روز عید غدیر حدیث منزلت مطرح شد. در جنگ تبوک پیامبر به علی فرمود: «أنتَ مِنّی بِمَنزلهِ هارونَ مِنْ مُوسی، اِلّا أنه لانَبیّ بَعدی: تو نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی هستی، جز اینکه بعد از من پیامبری نخواهد بود» (کتاب تفسیر القمی، قمی، جلد۲، صفحه۱۰۹).
امام علی (ع)در تمام جنگ‌ها و غزوات همراه پیامبر(ص) بود جز در جنگ تبوک و به امر پیامبر(ص) در مدینه ماند، زیرا منافقان می‌خواستند بعد از رفتن پیامبر(ص) در مدینه شورش کنند. منافقان با ماندن علی(ع) در مدینه عصبانی شدند و شایعه کردند که روابط بین پیامبر(ص) و علی(ع) تیره شده و او به خاطر شدت گرما به تبوک نرفته و در مدینه مانده است. پیامبر(ص) بعد از شنیدن این شایعه حدیث منزلت را نقل کرد. (کتاب فروغ ولایت، آیت‌الله سبحانی، صفحه ۱۰۸).
پنجمین رویداد، آغاز خلافت ظاهری و بیعت مردم با امام علی(ع) است که بعد از ۲۵ سال خانه‌نشینی امام، مردم به درب منزل علی(ع) آمدند و درخواست قبول کردن خلافت را کردند. بعد از ۲۵ سال که علی(ع) از حق طبیعی و الهی خود محروم مانده بود وقتی که تمام عالم اسلام را فتنه و آشوب فرا گرفته بود، آن حضرت آینده خلافت را روشن نمی‌دید و بدین لحاظ از پذیرفتن آن امتناع می‌کرد و فرمود: اگر من وزیر شما باشم بهتر است از اینکه امیر شما باشم و هر کسی را شما برگزینید من نیز به آن راضی خواهم بود. اما مردم فریاد می‌زدند ما کسی جز تو را شایسته این مقام نمی‌دانیم، امام علی(ع) با اصرار مهاجر و انصار مدینه و مسلمانان انقلابی کوفه، بصره، مصر و یمن خلافت را قبول کردند. (کتاب مسارالشیعه فی مختصر تواریخ الشیعه، شیخ مفید، صفحه ۲۲).
ششمین رویداد، اتفاقاتی است که برای بعضی از پیامبران در روز عید غدیر رخ داده است. رهایی حضرت ابراهیم(ع) از آتش نمرود، پیروزی حضرت موسی(ع) بر ساحران و فرعون، پذیرش توبه حضرت آدم(ع) و حضرت داوود(ع)، رهایی حضرت یونس(ع) از شکم نهنگ و افتادن در ساحل و استقرار یافتن کشتی حضرت نوح(ع) پس از فروکش کردن طوفان بر کوه از جمله این اتفافات است.
هشتمین اتفاق در تقویم و روزشمار ماه ذی‌الحجه که دال بر امامت و ولایت می‌کند نوزدهم این ماه است که با طلوع روز نوزدهم در مسجدالنبی مردم با امام علی(ع) بعد از ۲۵ سال خانه نشینی بیعت کردند.
همانطور که در مطالب فوق بیان کردیم، متوجه شدیم که ماه ذی‌الحجه ماه امامت و ولایت و فضائل امام علی(ع)بسیار زیاد است تا جایی که جرج جرداق نویسنده و ادیب مسیحی در مورد امام علی(ع) یک جمله حسرت آمیز را بیان کرده است: «ای هستی، چه می‌شد تمام توان و انرژیت را به کار می‌بستی و هر صد سال یکی را مانند علی به دنیا می‌آوردی، با همان عدالت علی و با همان علم علی و با همان بصیرت علی و با همان جوانمردی.»
آری اگر ولایت امام علی(ع) و ولایت امام مهدی(عج) را که در امتداد ولایت ایشان است بپذیریم، قطعاً زندگی سعادتمندی را خواهیم داشت. اگر بخواهیم دوران ظهور را به نزدیکی درک کنیم و از زیبایی‌های دوران ظهور حضرت مهدی(ع) بهره‌مند شویم باید در شرایط فعلیِ کشور عزیزمان ایران با انتخاب فرد اصلح، مسبب تشکیل دولت مهدوی شویم که با عملکرد خود زمینه ساز ظهور حضرت باشد.
چه نیکوست به کلام امام علی(ع) در مورد انتخاب کارگزار اصلح در نهج‌البلاغه مراجعه کنیم که ایشان به چند ویژگی فرد اصلح اشاره می‌کنند و ساده زیستی و عدم ثروت‌اندوزی (نامه ۴۵)، مبارزه جدی با فساد (نامه ۴۱)، ضرورت خودسازی (نامه ۵۳)، استقامت در مقابل دشمنان (نامه ۳۸) و اخلاق رهبرى و روش صحیح برخورد با مردم (نامه ۵۳) را از جمله این ویژگی‌ها می‌دانند.
در پایان امیدواریم با توکل به خدا، توسل به ائمه(ع) و تلاش و سعی در انتخاب فرد اصلح در این انتخابات سربلند و پیروز باشیم و دولت مهدوی مانند دولت شهید جمهور شهید آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی تشکیل شود که تمام سعی و تلاش خود را برای خدمت به مردم به کار ببندد و با عملکرد خود زمینه‌ساز ظهور صاحب‌الامر(عج) باشد.
منبع: حبرگزاری ایکنا