آیات مهدوی
آیات مهدوی – آیه ۶۲ سوره نمل
أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَإِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِیلًا ما تَذَکَّرُونَ
موضوع: امام زمان (عج)، مضطرّ حقیقی
«کیست که هرگاه درماندهاى او را بخواند، اجابت نماید و بدى و ناخوشى را برطرف کند و شما را جانشینان [خود در] زمین قرار دهد؟ آیا با خداوند معبودى است؟ چه کم پند مىپذیرید.»
نکته ها:
- در روایات و تفاسیر، مطلبی ندیدم که ثابت کند تلاوت این آیه در استجابت دعا نقشى داشته باشد؛ لکن مردم به خاطر محتواى آیه، آن را تبرّکاً مىخوانند و مانعى هم ندارد. مناجات با خداى سبحان و راز و نیاز با او، کارى پسندیده و لازم است. دعا به درگاه خدا برای حل مشکلات، خصوصاً در هنگام درماندگى، براى همگان ضرورى است.
- از راههاى شناخت خدا و یکتایى او، توجه به یک قدرت نجاتبخش و بریدن از قدرتها و وسایل دیگر در هنگام اضطرار است. أَمَّنْ یُجِیبُ
- شرط استجابت دعا، قطع امید از دیگران و اخلاص در دعاست. یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ
- اگر کسی در سکوت از خداوند حاجتى بخواهد، خداوند از خواستهاش باخبر خواهد بود، ولى او دوست دارد که بندگانش حاجت خود را به زبان آورند. إِذا دَعاهُ
- در روایات مىخوانیم که نمونه مضطرّ واقعى، امام زمان است. از حضرت امام صادق در مورد این آیه روایت شده است: «نَزَلَتْ فِی الْقَائِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ، هُوَ وَ اللَّهِ الْمُضْطَرُّ إِذَا صَلَّى فِی الْمَقَامِ رَکْعَتَیْنِ وَ دَعَا اللَّهَ فَأَجَابَهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُهُ خَلِیفَهً فِی الْأَرْض؛ این آیه درباره قائم آلمحمد۴نازل شده است. به خدا قسم، مضطر اوست که وقتی دو رکعت نماز در مقام حضرت ابراهیم۷ بگذارد و خدا را بخواند، پروردگار نیز او را اجابت کند و گرفتارى او را برطرف سازد و وی را در زمین خلیفه خود گرداند».
بدترین السُّوءَ هم سلطه کفار است که در زمان آن حضرت برطرف مىشود و نمونه یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ نیز حکومت صالحان در آن زمان خواهد بود.
- اجابت مضطرّ، کارى الهى است، ولى سنتهای الهى را تغییر نمىدهد. مثلاً یکی از سنتهای خداوند آن است که مردم به نحوى باید از دنیا بروند. از سویی، همه انسانها در لحظه احتضار، مضطرّ میشوند. پس اگر خداوند بخواهد به همه، جواب مثبت دهد، باید قانون مرگ را لغو کند!