اشعار مهدوی – به هوای طلوع

به هوای طلوع

نظر ز راه نگیرم مگر که باز آیی

 دوباره پنجره‌ها را به صبح بگشایی

تمام شب به هوای طلوع تو خواندم

 که آفتاب منی! آبروی فردایی

تو رمز فتح بهاری، کلام بارانی

 تو آسمان نجیبی، بلند بالایی

چه می‌شود که شبی ای نجابت شرقی!

 دمی بر آیی و این دیده را بیارایی

به خاک پای تو تا من بگسترم دل و جان

صبور سبز! بگو از چه سمت می‌آیی؟

هجوم عاصی طوفان به فصل غیبت تو

چه سروها که شکست و چه ریخت گلهایی

.

مصطفی علیپور