نقش جمهوری اسلامی در شکل‌گیری مدینه ظهور

نظام تفکری و مدیریتی غرب با تکیه بر رنسانس و پس از آن مدرنیسم، به دنبال تعریف نقش حداقلی برای دین در سطوح مختلف زندگی بود و این دیدگاه را توسط نظریه پردازان خود روز به روز در اذهان جهانیان پرورش می داد که نسخه نجات بخش زندگی بشری منحصر در عالم ماده و نفی غیب است و هر نوع هدفگذاری دینی و معنویت خواه، با شکست مواجه خواهد شد.

با شکل گیری انقلاب اسلامی و زیرسؤال رفتن معادلات و محاسبات سیاسی آنها، این رویکرد جدید شکل گرفت که انقلاب ایران نمی تواند بیشتر از مدت زمانی محدود روی پای خود بایستد و به ناچار به وضعیت گذشته بازخواهد گشت اما گسترش روزافزون انقلاب در سطوح مختلف، این زنگ خطر را برای آنها به صدا درآورد که پژوهشکده های آنها را معطوف به علل ماندگاری انقلاب ایران نمود. مهدویت و انتظار شکل گیری آرمان شهر ظهور، نقطه تکیه گاه و ایده آلی بود که امام راحل؟رح؟ با تأسیس حکومت دینی متکی بر زعامت ولی فقیه، به دنبال تحقق آن بود و بارها وعده قطعیت اتصال انقلاب اسلامی به حادثه ظهور را داد.

در این بین، کیفیت مقدمه سازی ظهور در ابعاد تاریخی توسط انقلاب اسلامی، در حوزه های تئوریک و عملیاتی همواره مورد دغدغه بوده که بتوان با تقویت آنها مسیر مقدمه سازی را تسهیل نمود؛ اما تاکنون کمتر بدین ابعاد پرداخته شده که اثر حاضر به دنبال تبیین این گزاره ها و نقش تسهیل کننده آنها برای دوران تاریخی ظهور است.