اشعار مهدوی – حجت ثانی عشر

السلام ای حجت ثانی عشر
کی شود آیی برون از پشت در

*
اندرونم از فراقت سوختی
آتشی بر پیکرم افروختی

*
دل بُوَد تنگ و قرارم اندک است
این وجود کوچکم چون کودک است

*
تو شبان، ما جملگی چون گله‌ایم
گله را دریاب، ما جا مانده‌ایم

*
گرگ تا کی گلّه را پاره کند
گلّه تا کی بی‌شبان چاره کند

*
هست امید تمام گلّه‌گان
پرده از غیبت وا شود بهر شبان

به قلم:حمیدرضا محمدی‌کیاپی