بخشی از کتاب

پیشگفتار

هر فردی از جامعه‌‌ بشریت، در محیط پرآشوب دنیا، سرگرم رویدادهای گوناگون زندگی، چشیدن تلخی‌ها و شیرینی‌‌ها و مشاهده زشتی‌‌ها و زیبایی‌‌ها است و سرانجام این جهان را ترک و به عالم دیگر سفر خواهد کرد. در این عالم، بعضی، با ظلم و تجاوز، از رفاه و خوش‌‌گذرانی برخوردار و برخی دیگر، با محرومیت و مظلومیت، در چنگال بیدادگران گرفتارند. عدّه‌‌ای، در پی کسب معنویت و عمل به وظایف بندگی خدای متعال، با زحمات و تلاش‌‌های مستمر، خواهان رسیدن به مرحله تکامل انسانیت‌اند و برخی، در منجلاب مادّیت و شهوت‌‌رانی، غرق گشته و در پست‌‌ترین مراحل جای‌گزیده و مصداق بارز >بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلا<[۱] شده‌اند؛ ولی نه گروه اوّل به مقام واقعی خود دست یافته و نه گروه دوّم با سزای اعمال ننگین خویش رو به ‌‌رو شده‌‌اند.

آیا دنیا به همین روش ادامه خواهد داشت؟ آیا پاداش نیکوکاران خالص و مجازات بدکرداران محض در دنیا نادیده گرفته می‌شود و دنیا، برای همیشه، غمخانه مظلومان و عیش و نوش‌‌خانه عیاشان و طرب‌‌خانه ظالمان و مستکبران خواهد بود؟ آیا انسان‌‌های با ایمان آرزوی اصلاح و قیام دولت حق را با خود به گور می‌‌برند؟ آیا آرمان‌‌های پیامبران آسمانی و برنامه‌‌های عادلانه امامان معصوم: هرگز پیاده نمی‌‌شوند؟

هیچ عاقلی به این پرسش‌‌ها جواب مثبت نمی‌‌دهد. پیروان مکتب رسالت و ولایت، با استفاده از بیان وحی و بهره‌‌گیری از کلام معصومان:، این سؤالات را پاسخ گفته‌‌اند و به روز شکوهمند «رجعت» نوید می‌‌دهند. این عصر نوید بخش، روزی خواهد آمد تا سایه شوم ظلم و بیداد را از سر مظلومان و ستم‌‌دیدگان برداشته، بساط عدالت گسترده شود. آیا، آن روز، روز ظهور مهدی۷ و زمان طلوع دولت دوازدهمین ستاره درخشان آسمان ولایت و امامت است؟ آیا، آن روز، روز تحقّق وعده‌‌های خداوند توسّط آخرین حجّت و یگانه ذخیره الهی خواهد بود که همه ادیان الهی انتظار آن را دارند؟ یا، آن روز، مقدّمه و سپیده دم روز موعود می‌‌باشد؟

وضعیت آخرالزّمان و حوادث اجتماعی ـ طبیعی‌‌آن، که قبل از روز رستاخیز و قیامت کبرا اتّفاق می‌‌افتد، همیشه ذهن بشر را به خود مشغول ساخته است. تمام مکاتب جهان، درباره آن، نظرات مختلف و گوناگونی ارائه کرده‌‌اند. طبیعی است چنین اعتقاد عمیق و ریشه‌داری که با اساس و پایه‌های زندگی بشر مرتبط است و در اندیشه و نحوه رفتار دینی، سیاسی و اجتماعی انسان تأثیری جدّی دارد، سؤالات متنوّع و متعدّدی را همراه داشته باشد. از نظر اسلام، پیش از قیامت – در عصر رجعت- مؤمنان محض و کافران محض به دنیا بر‌‌می‌‌گردند و حاکمیتِ الله، که حقّ خاندان پیامبرa است، آشکار می‌‌شود. پیروزی نهایی و مطلق حق بر باطل میسّر و عملی می‌‌گردد. چنین روزی است که بشریتِ تشنه‌‌ راه نو به زیور معرفت و تشکیل مدینه‌‌ فاضله انسانی مزین خواهد شد. مأیوس‌شدگان دیروز، همگی زیر پرچم توحید، عرصه را بر دشمنان عدالت و حقیقت تنگ کرده، آنان را مجبور به تسلیم یا شکست مقابل حق می‌‌کنند! همان‌‌‌‌گونه که، در روز رستاخیز، انسان‌‌ها برای حساب و جزا زنده می‌‌شوند.

خلاصه آنکه، روز رجعت مقدّمه روز سوّم  ـ یعنی روز قیامت ـ  است. خداوند می‌فرماید: «و ذکّرهم بأیّام الله».[۲] آن‌گونه که در تفاسیر از امامان معصوم: نقل شده، ایّام خداوند سه روز است: «روز ظهور مهدی۴»، «روز رجعت» و «روز رستاخیز». محرومان، به اختلاف مراتب، در یکی از این سه روز، به حقّ خود می‌‌رسند و نیکوکاران و تبهکاران نیز، در یکی از این سه روز، پاداش یا سزا داده می‌‌شوند.

در کتاب حاضر، به قدر توان، درباره رجعتِ انسان‌‌ها در زمان ظهور امام زمان۴ بحث شده است و با استفاده از آیات، روایات، زیارات، ادعیه و کلمات بزرگان شیعه، که آن را از ضروریات مذهب شیعه شمرده‌‌اند، بر حقّانیت و اثبات اصل رجعت و نیز کیفیت و خصوصیات آن در ابعاد مختلف؛ همچون عدم تکرّر رجعت، طول عمر رجعت‌کنندگان، تکلیف در عالم رجعت، جهان پس از حکومت حضرت مهدی۴ و… به نحو استدلالی پرداخته شده است. همچنین سعی شده است روایات صحیح از ناصحیح باز شناخته شود تا شاید افق‌‌های روشنی را پیش روی طالبان حقیقت بگشاید.

موضوع رجعت، از قدیم‌‌ترین ایام تا عصر کنونی، مورد توجّه بوده است. دانشمندان اسلامی، در هر فنّ و علمی؛ همچون متکلّمان، عرفا، فلاسفه، فقها، محدّثان، مورخین، مفسّران، اهل رجال و حتّی داستان‌نویسان و لغت‌شناسان، از اوج افراط گرفته تا غایت تفریط، در این زمینه کتاب‌‌های فراوانی نوشته‌‌اند و در صدد برانداختن پرده از روی حقیقت آن برآمده‌اند؛ امّا نه تنها کتاب‌‌های موجود، بلکه تمام کتاب‌‌هایی که تا روز تحقّق رجعت نوشته خواهند شد، نخواهند توانست تمام ابعاد قضیه‌‌ای را که به اراده خداوند تعلّق دارد و از بخش اصلی آن ناآگاهیم، روشن کنند.تنها، تحقق چهره عصر رجعت قادر خواهد بود همه ابهامات را از میان بردارد.

با این همه، پی‌‌گیری صحیح و جدّی مسایل اصولی و سؤال‌‌های راهگشا کاری بس ضروری است و برای رسیدن به توضیحات روشنگر وپاسخ‌‌های نزدیک به حقیقت از هیچ نوع تلاشی کوتاهی نباید کرد؛ باید اذعان کرد که کتاب حاضر – رجعت در عصر ظهور – با یک روش کاملاً نو و طرح فرضیه‌‌های جدید، در بحث رجعت، گام‌‌هایی برداشته است. امیدواریم این کتاب، در مجموع، برای خوانندگان مفید واقع شود.

تا حدّ امکان، سعی کردیم از استدلال به آیات و روایاتی از ائمّه هدی: ـ که علم الهی نزد آنان به ودیعت گذاشته شده است ـ مدد جسته و از خیال بافی، داستان سرایی و استحسانات پرهیز کنیم. شاید این کار زمینه‌‌ای شود تا تلاش‌‌ها در این راه استمرار یابد؛ زیرا هیچ کس نمی‌‌تواند ادّعا کند آخرین سخن را در این بحث بر زبان رانده و دیگر چیزی برای گفتن باقی نمانده است؛ به‌ویژه، چون در این موضوع، کتاب تحقیقی بسیار کم نگاشته شده است.

این کتاب به منظور بهره‌گیری از عقیده مقدّس و افتخارآفرین رجعت تدوین شده است، امّا به‌ضرورت، مطالب دیگری همچون بحث تناسخ و شباهت‌‌های رجعت با معاد که بی‌‌ارتباط با بحث نیست، به طور بسیار خلاصه، مورد اشاره قرار گرفته است. علاقه‌مندان عزیز می‌‌توانند برای تکمیل بحث و توضیح مطالب فوق به کتاب‌‌های مربوط مراجعه کنند.

در پایان، لازم است از همکاری‌‌های صمیمانه و دلسوزانه فرزندانم، تیم پژوهشی این مجموعه، که با دقّت و صرف وقت بسیار مرا در تألیف و تدوین و تهیّه مطالب این کتاب یاری کردند، کمال تشکّر و سپاس‌‌گزاری را انجام دهم. به یقین، اگر کمک‌‌های مستمر و پیوسته آنان نبود، با وجود وضعیت خاص جسمانی‌‌ام، تکمیل این نوشتار با مشکلاتی رو به ‌‌رو می‌‌شد. امید اینکه پروردگار جهان پاداشی بزرگ به آنان عنایت فرماید و این خدمت ناچیز مورد توجّه و عنایت حضرت بقیه الله الأعظم – ارواحنا فداه – قرار گیرد.

[۱]. سوره فرقان: ۴۴.

[۲]. سوره ابراهیم: ۵.