آیات مهدوی – آیه ۸۳ سوره نمل

وَیَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ فَوْجًا مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآیَاتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ

موضوع: رجعت

امام صادق(ع) از حماد پرسید: مردم(اهل سنت) در باره آیه «یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ فَوْجاً»چه می‌گویند؟ عرض کرد: می‌گویند این(حشر) در قیامت است. حضرت فرمود: اینگونه که می‌‌گویند نیست! این آیه درباره رجعت است (اگر آیه درباره قیامت باشد) آیا خداوند از هر امتی گروهی را محشور می‌نماید و بقیه را رها می‌کند؟! همانا آیه قیامت این آیه است «وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً».

نکته‌ها

• یکی از مسلمات مذهب شیعه که اجماع بر آن اقامه شده است وآیات و روایات فراوانی بر آن دلالت دارد، وقوع رجعت در آخرالزمان است.
• رجعت بارها در امت‌های گذشته اتفاق افتاده است و بر اساس روایت مشهور نبی مکرم اسلام (ص)، هر آنچه که در امت‌های پیشین اتفاق افتاده در این امت هم واقع خواهد شد مگر اینکه دلیل معتبری بر استثناء آن رسیده باشد و درباره رجعت نه تنها دلیلی بر نفی آن وجود ندارد، بلکه دلایل متواتری بر اثبات آن موجود است.
• یکی از آیاتی که به روشنی بر وقوع رجعت در امت اسلام دلالت دارد، آیه بالاست.
• در این آیه شریفه، به رجعت تکذیب کنندکان اشاره می‌شود و در آیات دیگر و روایت‌های زیادی به رجعت خوبان نیز اشاره شده است؛ از جمله آیه «وَ مِنْ قَوْمِ مُوسی‏ أُمَّهٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُون؛ و از قوم موسی، گروهی هستند که به سوی حق هدایت می‏کنند و به حق و عدالت حکم می‏نمایند».
  مفضل بن عمر از امام صادق (ع) روایت می‌کند که امام فرمود: حضرت قائم از پشت کوفه ۲۷ مرد را خارج می‌کند (به اذن الهی آنان را زنده می‌گرداند)، پانزده نفر از قوم حضرت موسی (ع) کسانی که (قرآن می‌فرماید) «یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ» و هفت نفر از اهل کهف، یوشع بن نون(وصی حضرت موسی)، سلمان، ابادجانه انصاری، مقداد و مالک اشتر؛ پس اینان در محضر امام از یاران و حاکمان خواهند بود.
• درباره فلسفه و حکمتِ رجعت، می‌توان امور زیر را برشمرد:
  • تبیینِ حق با اقرار و اعتراف خودِ ظالمان
  • مجازات سخت ظالمان
  • قدرت­نمائی حق
  • مدال عظیمِ یاری امام، برای منتظران واقعی
  • شفای دل اهل ایمان
  • فراهم شدن زمینه رشد و تعالی برای مؤمنان