بخشی از کتاب

به جای مقدمه

بعضی وقت‌ها اصلا حوصله نداریم، خودمان را گم کرده و یادمان می‌رود در کجا و برای کجائیم. برای فراموشی از این حیرت، مدام سراغ بازی و حاشیه می‌رویم. اهداف پوچ و ساختگی می‌سازیم؛ عوض کردن لپ‌تاپ، موبایل، ماشین، لباس، وسایل منزل و …

هر کدام تنوعی دارد که مدتی ما را مشغول می‌کند، اما همیشه که نمی‌شود در بازی بود؛ کوچک‌ترین خلوت، ما را به خود می‌آورد که تشنه‌ایم. به امید رسیدن به آب، سراب‌ها دیده‌ایم.

ریشه این حیرت‌ها به اصل وجود انسان برمی‌گردد، که اگر تمام لذت‌ها را به او بدهند، باز سیراب نمی‌شود. چون؛ شعوری باطنی و کششی درونی آدمی را به‌سوی دیگری می‌کشاند. او چه بداند یا نداند همچون مسافری تشنه در کویر، با تمام ذرات وجودش آب یعنی «امام» را فریاد می‌زند.